Artur Gold – więzień T2

 

Artur Gold urodził się 17 marca 1897 r. w Warszawie. Był polskim skrzypkiem, kompozytorem i dyrygentem o żydowskich korzeniach. Razem z Jerzym Petersburskim około roku 1925 założył orkiestrę taneczną, która zyskała ogromną popularność w okresie dwudziestolecia międzywojennego. W skład jej repertuaru wchodziły m.in. tanga argentyńskie i muzyka taneczna.

Zapisy nutowe wybranych utworów Artura Golda:

Od 1940 r. Gold przebywał na terenie getta warszawskiego, dając koncerty wraz ze swym zespołem w kawiarni „Nowoczesna” na ulicy Nowolipki 10. W styczniu 1943 roku, podczas kolejnej akcji likwidacyjnej getta warszawskiego, został przywieziony do niemieckiego Obozu Zagłady Treblinka II. Tu został rozpoznany i oddzielony od tłumu idącego do komór gazowych. Zastępca komendanta obozu, Kurt Franz, zlecił Goldowi stworzenie niewielkiej orkiestry, która przygrywała esesmanom podczas różnych okazji. Orkiestra obozowa składała się z dziesięciu muzyków.

Z czasem stworzono również hymn obozowy, do którego słowa ułożył Kurt Franz. Więźniowie byli zmuszani do jego śpiewania w języku niemieckim w drodze do lub z pracy oraz przy innych okazjach.

Hymn obozowy w wolnym tłumaczeniu:

Twardy krok i śmiałe spojrzenie,

zawsze odważnie i wiernie

patrząc w świat,

maszerują kolumny do pracy,

Dlatego jesteśmy dzisiaj w Treblince,

bo nasz los jest tara − ra

Dlatego jesteśmy dzisiaj w Treblince

gdyż nasza przyszłość jest krótka.

Wsłuchajmy się w ton komendanta

i śledźmy każdy jego znak.

Idziemy krok w krok razem,

we wszystkim, czego od nas oczekuje obowiązek.

Praca musi tutaj znaczyć wszystko,

tak jak posłuszeństwo i obowiązek.

Będziemy dokonywać więcej i więcej,

aż małe szczęście da nam choć raz znać.

Artur Gold zginął w 1943 roku, podczas ostatniego okresu funkcjonowania Obozu Zagłady Treblinka II.

 

Źródło cytowanego hymnu: Samuel Willenberg, Bunt w Treblince, Warszawa 1991, s. 66−67.

Zdjęcia: Cyfrowe Repozytorium Biblioteki Narodowej, Wikipedia, staremelodie.pl

I.S.