Władysław Bartoszewski urodził się 19 lutego 1922 r. w Warszawie. Był pisarzem, historykiem, dziennikarzem, wykładowcą akademickim oraz działaczem społecznym.
W czasie II wojny światowej był więźniem Auschwitz, a także żołnierzem AK w stopniu podporucznika. Uczestniczył w pracach Delegatury Rządu oraz Tajnej Radzie Pomocy Żydom zwanej „Żegotą”. W kwietniu 1943 r. współorganizował pomoc dla uczestników powstania w getcie warszawskim.
Brał udział w Powstaniu Warszawskim. Po wojnie był dwukrotnie aresztowany przez władze komunistyczną pod fałszywym zarzutem szpiegostwa. W latach 80. internowany. Dwukrotny minister spraw zagranicznych, ambasador RP w Austrii, przewodniczący Rady Ochrony Pamięci Walki i Męczeństwa. Ponadto był sekretarzem stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Orła Białego za pomoc udzielaną Żydom w trakcie wojny. Honorowy obywatel państwa Izrael, wyróżniony medalem „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata”. Władysław Bartoszewski zmarł 24 kwietnia 2015 r. w Warszawie.
Autor licznych artykułów, opracowań dokumentalnych dotyczących okresu okupacji. Jedna z jego najważniejszych publikacji to: „Warszawski pierścień śmierci 1939-1944”. Przybliża w niej m. in. okoliczności egzekucji zbiorowej więźniów Pawiaka straconych w Treblince, dnia 2 marca 1942 r.
Poniżej zamieszczamy link do filmu pt. „Warto być przyzwoitym”. Przygotowany przez Muzeum Niepodległości w związku z Rokiem 2022 poświęconym Władysławowi Bartoszewskiemu.
Zdjęcie: Władysław Bartoszewski (domena publiczna)
A.R.
M.Sz.