Utworzenie obozu

Treblinka II - Utworzenie obozu

  • Konferencja w Wannsee pod Berlinem, która odbyła się 20 stycznia 1942 r., zajęła się praktyczną realizacją „ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej”. W celu realizacji tego zadania na terenie Generalnego Gubernatorstwa powstały obozy śmierci w Bełżcu, Sobiborze i Treblince.
    Koncepcja obozów i sposób uśmiercania zostały opracowane przez ludzi bezpośrednio związanych z realizowaną w latach 1939–1941 akcją uśmiercania umysłowo chorych na terenie Rzeszy.
  • W dniu 17 kwietnia 1942 r. Himmler podczas wizyty w Warszawie prawdopodobnie zarządził rozpoczęcie przygotowań do wymordowania mieszkających tam Żydów. W związku z tym Globocnik porozumiał się w maju z Kancelarią Führera w sprawie budowy obozu zagłady w Treblince.
    Wiosną 1942 r. SS-Hauptsturmbannführer Herman Hoefle wysłał ekipę składającą się z byłych uczestników akcji T-4, by znaleźć odpowiednie miejsce do budowy obozów śmierci. Wszystkie trzy: Bełżec, Sobibór i Treblinka, zostały zlokalizowane w miejscowościach nadbużańskich, w kompleksach leśnych na wschodniej granicy Generalnego Gubernatorstwa. Położenie takie dawało możność maskowania dokonywanej zbrodni, a przywożonym tu ludziom wrażenie, iż istotnie znaleźli się w obozie przejściowym i po dezynfekcji wyjadą dalej na wschód – do pracy. Tereny, na których powstały obozy śmierci, były słabo zaludnione i położone stosunkowo blisko Lublina, gdzie mieścił się sztab Akcji Reinhard.
  • Treblinka leżała na styku dystryktów warszawskiego, lubelskiego i Okręgu Białystok, przy dobrych połączeniach kolejowych z Warszawą, Białymstokiem i dystryktem radomskim. Istniała tu już bocznica kolejowa, prowadząca do żwirowni, a cały teren patrolowały grupy strażników z karnego obozu pracy, oddalonego zaledwie o 2 km od nowo powstającego.
  • W Treblince od 1941 r. istniał, oficjalnie powołany przez władze niemieckie, Karny Obóz Pracy. Taka sytuacja sprzyjała uśpieniu czujności deportowanych tu ludzi, tym bardziej, iż pierwszy komendant obozu zagłady, Irmfried Eberl, w pismach kierowanych do Rady Żydowskiej w Warszawie określał swój obóz jako obóz pracy (Arbeitslager Treblinka).